حواستان به کودکان باشد؛ کمبود محبت در بزرگسالی این آسیبها را به بار میآورد
محبت و آغوش گرم والدین برای بچهها همواره به عنوان مأمن و آرامشی است که به آنها احساس امنیت میدهد و باعث میشود کودکان مطمئن باشند که تکیهگاههای خوبی دارند.
مدرسه آنلاین – کمبود محبت در کودکی یا به عبارت دیگر غفلت عاطفی دوران کودکی، عدم موفقیت والدین و مراقبان در پاسخگویی به نیاز های عاطفی کودک است. این نوع از غفلت می تواند عواقب طولانی مدت و همچنین، پیامد های کوتاه مدت و تقریباً فوری بدی داشته باشد.
درک اینکه چرا بی توجهی به کودکان و کمبود محبت در کودکی دارای چنین عواقب مخربی است برای والدین، معلمان، مراقبان و… مهم است. میان محبت در دوران کودکی و سلامت و خوشبختی کودک در بزرگسالی، رابطه مستقیمی وجود دارد. بهاینترتیب، مهم است که والدین محیطی سرشار از عشق را برای فرزندانشان به وجود آورند و به فرزندانشان این احساس را بدهند که همیشه میتوانند بر روی کمک و حمایت والدین خود حساب باز کنند.
عوارض کمبود محبت در کودکی
شایع ترین پیامد های غفلت عاطفی در دوران بزرگسالی عبارتند از:
اختلال استرس پس از سانحه
افسردگی
عدم تأمین عاطفی دیگران
اختلال در خوردن غذا
صمیمیت و وابستگی بیش از حد به دیگران
احساس پوچی
ضعف در نظم و انضباط
احساس گناه و شرم
عصبانیت و رفتارهای پرخاشگرانه
عدم اعتماد به دیگران
اکنون، برخی از پیامدهای برخاسته از کمبود محبت در کودکی را توضیح خواهیم داد. به این نیاز ضروری و مهم فرزندانتان توجه داشته باشید و سعی کنید آن را برآورده سازید.
*مشکل در تشخیص احساسات کودک
اولین پیامد برخاسته از کمبود محبت در کودکی این است که کودکان در تشخیص و شناسایی احساسات خود دچار مشکل میشوند. کمبود محبت باعث میشود تا والدین به فرزندان خود چگونگی مدیریت احساسات به روش درست و صحیح را آموزش ندهند. درنتیجه، این امر موجب میشود تا بسیاری از کودکان در تشخیص و شناسایی نقاط قوت و ضعف خود دچار مشکل شوند. حتی ممکن است چنین کودکانی از درون احساس پوچی کنند.
این موضوع باید مدنظر قرار داده شود، کودکان خردسال یاد میگیرند که احساسات خود را از طریق کلمات و حرکات تفسیر نمایند. در صورتی کودک محبتی که بدان نیاز دارند را دریافت نکند، این بدان معناست که نمیتواند احساساتی که تجربه میکند را تشخیص و شناسایی کند.
*مشکل در برقراری ارتباط عاطفی
برای کسانی که بدون محبت بزرگ شده اند، ایجاد پیوندهای عاطفی در بزرگسالی می تواند یک مشکل بزرگ باشد. فقدان نزدیکی عاطفی در طول سال های شکلگیری شخصیت آنها اغلب باعث ایجاد یک مکانیسم دفاعی طبیعی با جدایی عاطفی می شود.
این جدایی میتواند به شیوه های مختلفی مانند مشکل برای بیان احساسات، احساس ناراحتی هنگام لمس فیزیکی یا پرهیز از برقراری رابطه عاطفی ظاهر شود.
این ویژگی ها اغلب منجر به سوء تفاهم شده و روابط شما را تحت تاثیر خود قرار می دهند.
* عزت نفس و اعتماد به نفس پایین
ویژگی مشترک کسانی که در دوران کودکی خود محبت کافی ندیده اند، فقدان عزت نفس و اعتماد به نفس است. این باور در ذهن این افراد پرورش یافته که آن ها لایق عشق و محبت نیستند.
این باور اغلب منجر به کاهش عزت نفس می شود، زیرا این افراد به ارزش و توانایی های خود شک می کنند. آنها همچنین ممکن است با احساس بی کفایتی دست و پنجه نرم کرده و دائماً خود را با دیگران مقایسه کنند.
علاوه بر این، این افراد اعتماد به نفس ندارند، از خطرات اجتناب کرده و به دلیل ترس از شکست یا طرد شدن در منطقه امن خود می مانند.
*ناکارآمدی در مهارتهای کودک
کودکانی که والدین بیتفاوتی دارند، عموماً در تمامی زمینههای زندگی از خود ضعف نشان میدهند. این کودکان ناکارآمدی و ناتوانی خود را در دلبستگی شناختی، کمبود مهارتهای عاطفی و مهارت های اجتماعی کودکان نشان میدهند.
این کودکان خردسال به دلیل فقدان حساسیت عاطفی و عشق از سوی والدینشان، در شکلدهی دلبستگی در زندگی خود در آینده دچار مشکل میشوند.
فقدان حدومرز در خانه، یادگیری رفتارهای مناسب در مدرسه و موقعیتهای اجتماعی دیگر را دشوار میسازد. درنتیجه، احتمال اینکه چنین کودکانی در آینده دچار مشکلات رفتاری شوند، بسیار زیاد است.
یکی از مهمترین نکاتی که والدین باید بدان توجه کنند، ابراز محبتی است که فرزندانشان بدان نیاز دارند.
*بیاعتمادی نسبت به دیگران
درنهایت، باید بدانید که کمبود محبت در کودکی موجب میشود که کودکان در اعتماد کردن به دیگران دچار مشکل شوند. در چنین شرایطی، آنها ممکن است احساس کنند که از جانب کسانی که دوستشان دارند، آسیب خواهند دید.
درصورتیکه کودکان در محیط پایدار و خوشایندی قرار نگیرند، ممکن است برایشان اعتماد کردن به دیگران در آینده دشوار گردد. البته، این امر موجب دشواری در هر نوع رابطه بلندمدتی میشود.
اعتماد قطعاً یک مؤلفه مهم در دلبستگی عاطفی مثبت است. وقتی کودک محبت و توجه را از سوی یک بزرگسال تجربه نمیکند، احتمال اینکه فرد از مکانیسمهای دفاعی بهمنظور اجتناب از آسیب دیدن استفاده کند، بسیار زیاد است.
درنتیجه، به خاطر داشته باشید که عوارض کمبود محبت در دوران کودکی، در برخی از موارد، به این دلیل به وجود میآیند که والدین مهمترین چیزی که باید برای کودکان خود فراهم سازند را فراموش میکنند و آن عشق و توجه به کودک است.
نیاز بیش از حد به کنترل
بزرگ شدن در یک محیط سرد از لحاظ عاطقی اغلب باعث نیاز به کنترل در بزرگسالی می شود.
این افراد ممکن است تمایل به مدیریت ذره بینی و ریزبینانه موقعیت ها و افراد اطراف خود داشته باشند.
آنها استانداردهای سفت و سختی داشته و اگر کارها طبق برنامهشان پیش نرود، به شدت مضطرب می شوند.
این نیاز به کنترل در روابط عاطفی می تواند سرریز شود و آنها را وادار کند که هر حرکت و رفتاری را به شریک زندگی خود دیکته کنند. این کنترل بیش از حد، ناشی از ترس است؛ ترس از رها شدن، آسیب دیدن یا ماهیت غیرقابل پیشبینی رفتار انسان ها.
* تمایل به کمالگرایی
برای کسانی که بدون محبت بزرگ شده اند، کمالگرایی اغلب به یک حالت پیشفرض تبدیل می شود. گویی آنها به دنبال عشق و تاییدی هستند که در کودکی از دست داده بودند.
این رگه کمالگرایی در زمینه های مختلفی از زندگی افراد نمایان می شود؛ از کار گرفته تا روابط عاطفی.
آنها استانداردهای بسیار بالایی را برای خود تعیین میکنند و وقتی به این استانداردها نمی رسند، احساس استرس و ناامیدی زیادی به سراغشان می آید.
متأسفانه، این کمالجویی بی وقفه می تواند به فرسودگی شغلی، اضطراب و گاهی اوقات حتی به مسائل مربوط به سلامت روان مانند وسواس یا اختلالات خوردن منجر شود.